Tags

, , ,

‘Blijf bij me’ zegt Marin wel eens als ik haar naar bed breng. Gewoon nog even knuffelen en lekker bij haar zijn. ‘Blijf je bij me?’ vragen de kinderen, als ze ziek zijn. Dan willen ze het allerliefst mama (of papa) dicht bij zich hebben.

‘Blijf bij me’ is de roep die je onuitgesproken hoort, als je heel goed luistert. In de stem van de angstigen, de bange mensen om je heen. In de stem van de stervende, in de rouwende, de mensen met zichtbaar en onzichtbaar verdriet. Want alleen is maar alleen. Als je alleen de lasten van het leven moet dragen, is dat wel heel erg zwaar. Terecht is de vraag aan de ander: ‘Blijf je wel bij me?’ Niets zo fijn als mensen om je heen die je steunen en naast je willen staan.

img_0402

‘Blijf bij me’ hoe vaak wordt dat uitgeschreeuwd? Hoe vaak schieten we daarin ook tekort. Als we het verdriet van de ander negeren, als we de hand van de ander niet willen aanraken, als we de woorden niet weten, als we invullen dat de ander helpers genoeg heeft.

Wat kan jij voor de ander betekenen?

‘Blijf bij me’  is ook een roep naar de hemel. ‘Here, wilt U mij niet loslaten. Hoe gebroken mijn leven ook is. Hoe verdrietig ik ook ben.’

Een roep naar de hemel en vaak ook een vraag: ‘Blijft U wel bij me?’ Ook al ervaar je dat niet altijd zo, toch is Hij wel bij je. Niet alleen naast je, nee Hij is om je heen. Hij is bij je als je blij bent en als je mooie momenten beleeft. Hij is ook bij je als je diep verdriet hebt en het leven zo ontzettend zwaar is door alle zorgen.

Je mag altijd vragen om Zijn nabijheid en Zijn zorg. Je mag roepen en schreeuwen om Zijn hulp. Hij vindt het fijn als je troost zoekt bij Hem. Bij Hem is het veilig. Hij is trouw in alles, ook in Zijn zorg naar jou. Vertrouw daar maar op.

‘Blijf bij me’ is Zijn uitnodiging aan jou om in alle omstandigheden van je leven, te schuilen bij Hem.

Hij blijft!