• Even voorstellen…
    • Blij met je leven

lydiascheringa

~ Delen van gedachten, prikkelen met woorden.

lydiascheringa

Tag Archief: vriendschap

Dun wandje!

21 dinsdag jun 2016

Posted by lydiascheringa in communicatie, denken en dromen, vrienden

≈ Een reactie plaatsen

Tags

gevoel, muren, verbondenheid, vriendschap, wand

Het is maar een dun wandje tussen jouw gevoel en dat van mij. Ik hoef mijn oor maar te luisteren te leggen, of ik begrijp wat jij bedoelt. Soms wil ik spontaan een arm om je schouder leggen, omdat ik denk dat jij die kan gebruiken. Wonderlijk is dat. Ligt dat aan jou of toch aan mij? Met dat ik de vraag stel, weet ik het antwoord al.

Kijk, er zijn nog wel muren. Niet bij iedereen breek ik stenen af. Gelukkig niet! Soms voelt het nog zo veilig. Muren lijken wel stoer en sterk, maar ten diepste is het klein en donker, is het vooral onzekerheid. Mijn eindeloze gevecht tussen kwetsbaarheid en weerbaarheid. Herken je dat?

Nu muren wegvallen, voel ik ineens de warmte. Gewoon zomaar, zelfs als de zon niet schijnt. Warmte, op dat plekje naast je hart, soms ook middenin. Maar voel ook de hoosbuien en windvlagen van verdriet. Dat iets je zo intens kan raken, dat wist ik eigenlijk niet.

image

Dat muren zo dik kunnen zijn, besef ik pas nu. Veilig voor mezelf, afgeschermd voor de ander. Daarom zag ik de diepte vaak niet bij de ander. Zag ik ook mezelf niet goed.

Ruïne aan stenen. Een muur is te herkennen, maar er zijn vooral heel veel brokstukken. Wat heb ik gehuild om de puinhoop en mijn voeten schopten er geregeld tegenaan. Soms struikel ik er nog over, ik blijf  onhandig. Wil ze geregeld weer opstapelen, want die wand is soms te dun. Mijn huid is soms te dun. Dan wil ik alles dragen, alles oplossen, maar dat kan ik niet. Dat voel ik zo diep, dat gevoel is nieuw. Dat krijg je als je muren afbreekt…

Tussen mij en jou zit maar een dun wandje. Althans, als jij de ander bent voor wie ik mijn muurtje heb omgeschopt. Ik vind dat eng, ik merk aan alles dat het dan zo dichtbij komt. Zo kwetsbaar ook. Maar dat heb ik er wel voor over. Want ik voel me zoveel meer verbonden met de ander, als er alleen een wandje tussenin staat.

Ik hoef mijn oor maar te luisteren te leggen…mooi is dat!

 

Bijzondere vriendin

06 zondag apr 2014

Posted by lydiascheringa in mijn vriendin, vrienden

≈ 9 reacties

Tags

vriendin, vriendschap

Afgelopen zaterdag gezellig uit geweest met mijn vriendin. Deventer vormt daarbij een makkelijk trefpunt om elkaar te ontmoeten. Zonder de kinderen en echtgenoten, gewoon wij samen. Moment van bijpraten, van gezellig winkelen en dingen meemaken die wij alleen maar kunnen meemaken. Als afsluiting lekker eten bij ons favoriete restaurant.

We kennen elkaar bijna 22 jaar. We kwamen bij elkaar in de klas in Havo 4 en vanaf dag één is er een klik. Vanaf toen waren wij onafscheidelijk. Zelfs op de reünie van een paar jaar terug, herkenden veel leraren ons niet meteen. Tenzij we weer naast elkaar stonden, dan herkenden ze ons meteen.
Daarna samen de Hbo-v gedaan. We hebben in die periode in een groen schrift alles bijgehouden wat we meemaakten. Om de beurt schreven we de gebeurtenissen van een week op. Hilarische voorvallen, waar ik ook wel weer een blog vol over kan schrijven. Verdrietige momenten, waar ik tussen de regels door lees hoeveel we aan elkaar hadden.
Heel bijzonder boekje.

Nu zijn we getrouwd, hebben beiden een gezin van vier kinderen en beiden werkzaam in de zorg. Het is nu echt plannen met de agenda om elkaar te zien. Soms mis ik het wel dat ik niet zomaar even kan komen koffiedrinken. Dat de afstand maakt dat we elkaar minder kunnen zien.

Toch wordt de vriendschap er niet minder door. Dat bewijst een dag als zaterdag maar weer. We gaan verder waar we gebleven zijn.
We herkennen elkaars blik als we op een terras de mensen nakijken, we snappen de diepere betekenissen van verhalen die we vertellen. Onze gedachten, onze twijfels en ons geloof. Er is ruimte voor onbedaarlijk lachen en niet meer bijkomen. Er is ruimte voor stampvoeten en tranen. Ik hoef me niet anders voor te doen, ik hoef niet ideaal te zijn.
Dat is toch wat vriendschap is?

Ik ben blij met je, lieve vriendin van me!
Zo’n bijzondere vriendschap, zou ik iedereen gunnen.

En ja… ik ga misschien ook maar eens wat voorvallen beschrijven. In de hoop dat de lezer de humor er ook van in ziet. Ik beloof dat ik de erg gênante gebeurtenissen achterwege zal laten, er zijn dingen die we maar tussen ons moeten houden.

Voer je e-mailadres in om deze blog te volgen en om per e-mail meldingen over nieuwe berichten te ontvangen.

Voeg je bij 143 andere volgers

Archief

communicatie corona denken en dromen Geloof Ik kerk Kinderen maatschappij mijn vriendin moeder tuin vrienden Werken in de zorg

Meest gelezen vandaag

  • Voelborden
  • Zegen
  • Artin
  • Lieve jij

Meest recente berichten

  • 2020
  • Briefje 20
  • Trampoline
  • Lieve jij
  • Biotoop en hoekje
  • Instagram
  • Twitter
  • Facebook

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Annuleren
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid