• Even voorstellen…
    • Blij met je leven

lydiascheringa

~ Delen van gedachten, prikkelen met woorden.

lydiascheringa

Tag Archief: mijmeren

Mijmeren

28 dinsdag jan 2020

Posted by lydiascheringa in denken en dromen, Ik

≈ 4 reacties

Tags

dagdromen, dromen, mijmeren, schommelen in gedachten

Mijmeren. Ik vind dat een mooi woord. Ik kan al mijmeren over het woord mijmeren. Dat doe ik nu maar niet. Mijmeren is voor mijn gevoel dat je gewoon je gedachten kan laten gaan. Dat je van de hak op de tak kan gaan en weer terug naar waar je ooit begon.

Mijmeren is dromen, dagdromen tot aan de horizon. Dat je met gesloten ogen ziet wat niemand anders ziet. Dat de werkelijkheid ver weg van je verwijderd is en dat je zweeft en schommelt in gedachten. Je hoofd leegmaken en de wind langs je nekhaar laten kriebelen. Een zacht briesje, als een arm om je schouder en de bevestiging dat het een zucht van liefde is.

IMG_0613

Mijmeren op een bankje. Soms kan ik daar zo naar verlangen. Om de stilte zijn werk te laten doen, om de fluistering te horen in de bladeren van de bomen en het gekietel te voelen van gras tussen mijn tenen. Gewoon omdat het kan.

Dan mijmer ik. Geen tegenstemmen, geen echo van gevoel. Geen beelden die me dwingen om te buigen, geen spiegel van verontwaardiging. Geen geluiden die me afleiden, geen drempels die me laten struikelen, geen diepte waarin ik kopje onder ga.

Mijmerend komen al mijn gedachten samen, mijn vragen en mijn twijfels. Mijmerend zing ik van binnen, huppel ik onbevangen, dans ik op het ijs. Mijmerend is er rust, een diep vertrouwen, dat er gewoon altijd een rustpunt is. Soms heb ik dat bankje even nodig. In gedachten zit ik daar. Sluit mijn ogen, vouw mijn handen.

Ik zou wel willen mijmeren, een eindeloze mijmering lang.

 

 

 

Kuddedier

24 woensdag aug 2016

Posted by lydiascheringa in denken en dromen, Geloof, Ik

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Herder, kerk, Kudde, kuddedier, mijmeren, schaap

Ik mijmer in het gras over de Herder en Zijn schapen. Hoe Hij ze leidt over de paden, de weilanden, de heide. Zo veilig en warm. Waarom zou je niet met de kudde willen meelopen? Waarom ga je als schaap zo snel je eigen gang?

De Herder blijft me raken. Diep verlangen om in Zijn buurt te mogen zijn. Vroeger dacht ik dat er voor mij misschien geen plekje was. Omdat ik simpelweg een beetje anders was. Ik had geen zachte vacht, geen mooi blaatgeluid en liep altijd uit de pas. Het was net of de Herder mij niet zag. Toch liep ik braaf mee, als een echt kuddedier. Niemand die daar iets geks in zag.

Waarom zou je niet meelopen met de Herder? Ik vraag het me zo af, terwijl sprietjes gras mijn gezicht kietelen.

image

Soms dwaal je zomaar weg, ver weg van de kudde. Is het gevoel van er niet bij horen te sterk. Het willen afzetten tegen alles wat volgzaam is. Tikkeltje eigenwijs, of toch te dromerig. Soms is het schuldgevoel te groot en besef je niet hoe groot de liefde van de Herder is. Gebrek aan vertrouwen, dat zelfs een donker pad wel te bewandelen is, omdat Hij je leidt.

Ik zie de Herder voor me. Zoekend naar dat ene schaap dat aan de wandel is. Verdwaald, verstrikt tussen de takken. Hij neemt het mee, in Zijn armen. Armen, die in mijn leven steeds meer zijn gaan aanvoelen als de armen van de Vader. Wat een wonder is dat!

Het is veilig bij de Herder, ik weet het zeker. Hij zoekt je, Hij roept je. Hij ziet je zo graag thuiskomen, ondanks alles wat er is misgegaan. In Zijn kudde is plaats voor jou en voor mij. Ook voor mij.

Ik mijmer in het gras. Ik zie mezelf. Met mijn vacht dat niet altijd zacht aanvoelt, mijn geblaat dat zo vaak te snel is en te hard. Ik zie mezelf lopen, beetje uit de maat.  Althans zo voelt het vaak. Toch voelt het meer en meer vertrouwd en veilig. Bij de Herder en de kudde. Steeds meer op mijn plek!

Ik mijmer en in gedachten loop ik niet alleen maar braaf mee. Nee, ik zie mezelf en ik maak zomaar een blij huppelsprongetje, zoals alleen een schaap dat kan!

 

 

 

 

Voer je e-mailadres in om deze blog te volgen en om per e-mail meldingen over nieuwe berichten te ontvangen.

Voeg je bij 142 andere volgers

Archief

communicatie corona denken en dromen Geloof Ik kerk Kinderen maatschappij mijn vriendin moeder tuin vrienden Werken in de zorg

Meest gelezen vandaag

  • Olifantenpaadjes
  • Bellen blazen in de sneeuw
  • Jarige juf.
  • Baardhaar en citroentaart
  • Biotoop en hoekje

Meest recente berichten

  • Olifantenpaadjes
  • Bellen blazen in de sneeuw
  • 2020
  • Briefje 20
  • Trampoline
  • Instagram
  • Twitter
  • Facebook

Blog op WordPress.com.

Annuleren

 
Reacties laden....
Reactie
    ×
    Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
    Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid