• Even voorstellen…
    • Blij met je leven

lydiascheringa

~ Delen van gedachten, prikkelen met woorden.

lydiascheringa

Tag Archief: geborgenheid

Liedjes en geborgenheid.

05 maandag jun 2017

Posted by lydiascheringa in Geloof, kerk, Kinderen, maatschappij

≈ 2 reacties

Tags

geborgenheid, Liedjes, veilig, waarom?, Zegen

‘Als ik liedjes hoor over God, voel ik me veilig’ zegt Marin tegen me. We hebben allebei een oortje in en luisteren naar de muziek op mijn telefoon. Een lied van troost en het verlangen dat God dichtbij wil zijn,  is te horen. ‘Dat heb ik net zo’ zeg ik tegen mijn jongste dochter. ‘Ja’ zegt ze eigenwijs ‘maar wij lijken ook op elkaar.’

Soms heb je die liedjes nodig. Soms vliegt het je zomaar aan. Is er onrust en voel je diep van binnen het verdriet. Zo zat ik gisteren ook in de kerk. Een mooie blijde kerkdienst, waarin zes jongeren voorin de kerk belijdenis deden van hun geloof. Pinksteren, feest van de Geest. Feest van licht en hoop en troost.

Ondertussen…

Soms heb je liedjes nodig om je veilig te voelen of om aangeraakt te worden. Zo zongen we het lied   Wees mijn verlangen

‘U als mijn Vader en ik als Uw kind, dat in Uw armen geborgenheid vindt’

IMG_0527

Ik kon het niet zo goed meezingen. Om me heen kijkend zag ik zoveel mensen met verhalen van verdriet en zorg. Zoveel eenzaamheid, zoveel wat we van elkaar ook niet weten. Ik proef soms het vooroordeel en het onbegrip. Ik proef de verbinding, maar soms ook de afstand.  Geborgenheid? Kijk om je heen, verder dan de muren van de kerk. De wereld huilt. Weer een aanslag in Londen, een meisje van 14 vermist ……vermoord. Waarom?

Ik kon het even niet meezingen. Pinksteren, feest van de Geest. Feest van licht en hoop en troost. In het zwijgen, luisterde ik en ik slikte mijn tranen weg.

Soms heb je een liedje nodig. Adem in, adem uit. Want waar antwoorden op het waarom niet gegeven worden, kan je zelf wel dat stukje geborgenheid geven. In woorden, aandacht en daden, in de knipoog en de kaart. In zoveel kleine en grote gebaren mag je zelf een lichtje zijn in een wereld die huilt. Dat zongen we ook in deze kerkdienst. We zongen de jongeren toe en ook onszelf als gemeenteleden. Voor ieder persoonlijk de bede om zelf ook tot zegen te zijn voor de ander. Een plek waar het veilig is, geborgenheid voelbaar is.

Geborgenheid. Ik voelde het zo intens, samen met Marin op de bank. Haar hoofd op mijn schouder. Samen luisterend naar een liedje vol troost. ‘Als ik liedjes hoor over God, voel ik me veilig’ ze zei het zo treffend.

Soms heb je een liedje nodig.

 

 

 

Voer je e-mailadres in om deze blog te volgen en om per e-mail meldingen over nieuwe berichten te ontvangen.

Voeg je bij 142 andere volgers

Archief

communicatie corona denken en dromen Geloof Ik kerk Kinderen maatschappij mijn vriendin moeder tuin vrienden Werken in de zorg

Meest gelezen vandaag

  • Olifantenpaadjes
  • Bellen blazen in de sneeuw
  • Jarige juf.
  • Baardhaar en citroentaart
  • Biotoop en hoekje

Meest recente berichten

  • Olifantenpaadjes
  • Bellen blazen in de sneeuw
  • 2020
  • Briefje 20
  • Trampoline
  • Instagram
  • Twitter
  • Facebook

Blog op WordPress.com.

Annuleren

 
Reacties laden....
Reactie
    ×
    Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
    Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid