• Even voorstellen…
    • Blij met je leven

lydiascheringa

~ Delen van gedachten, prikkelen met woorden.

lydiascheringa

Tag Archief: Druppel

Druppelsgewijs

23 maandag okt 2017

Posted by lydiascheringa in denken en dromen

≈ 3 reacties

Tags

Druppel, Druppelsgewijs, Watervrees

Druppelsgewijs. Zo teer en kwetsbaar kan het zijn.

IMG_0635

Kleine rimpelingen aan de oppervlakte, maar op de bodem was er zoveel meer. Verborgen verhalen die het water troebel maakten en de hemel onzichtbaar voor iemand als ik. Beetje tegen de stroom in zwemmend. Tegendraads.

Tegendraads, maar volop op zoek naar dat vertrouwen in de onderdompeling en de bevrijding van water. Ik spiegelde me aan iedereen die zo ontspannen kon zwemmen, kon lopen op het water. Ik dreef amper. Ik was bang om te zinken, om koppie onder te gaan. Zou ik dan nog bovenkomen? Hoe kan je schreeuwen om een verfrissende regenbui na een hete zomerdag als je tegelijk zo wegloopt van het water? Als je zo bewust bent van je eigen watervrees?

20170924_192112

Watervrees en zoekend naar de zegen. Waterval aan woorden bracht dat niet. Het deed me krom staan van schuld en angst, bang dat ik het nooit zou vinden. Niet in de stromen, niet in de golven. Als je niet onbevangen het water kan trotseren, zit je liever op het strand. Ik besloot het droge op te zoeken en zocht daar naar veiligheid. Ik keek naar de golven en het water, keek zelfs stiekem naar de horizon. Zand kriebelde mijn tenen, maar het raakte niet mijn gevoel.

Druppelsgewijs. Zo teer en kwetsbaar kan het zijn.

Aan water word je rustig. Water kabbelt, water golft. Ze golfden het strand op en raakten voorzichtig mijn voeten aan. Ze namen mijn verhalen en mijn gebeden mee. Wat overbleef was rust. In die rust groeide het vertrouwen, voelde ik zelfs geborgenheid. Diep gevoel van rust, het was er wel, druppelsgewijs.

20170506_130731

Waar ik had gesmeekt om stromen water, druppelde het tussen de kieren van mijn muren door. Druppels zegen en genade, druppels liefde en geduld. Ik leerde te kijken naar elke glinstering van een druppel of een traan. Diep verborgen, zomaar zichtbaar, weerspiegelden ze iets van de zon en kwam de hemel dichterbij.

Watervrees zal ik al altijd wel een beetje houden, maar ik heb geleerd om met mijn voeten in het water te gaan staan.

Druppelsgewijs. Zo teer en kwetsbaar kan het zijn.

Voer je e-mailadres in om deze blog te volgen en om per e-mail meldingen over nieuwe berichten te ontvangen.

Voeg je bij 143 andere volgers

Archief

communicatie corona denken en dromen Geloof Ik kerk Kinderen maatschappij mijn vriendin moeder tuin vrienden Werken in de zorg

Meest gelezen vandaag

  • Regenpak.
  • Wees een eend!
  • Stroomuitval
  • Voelborden

Meest recente berichten

  • 2020
  • Briefje 20
  • Trampoline
  • Lieve jij
  • Biotoop en hoekje
  • Instagram
  • Twitter
  • Facebook

Blog op WordPress.com.

Annuleren
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid