Tags
boom, hitte, Levend Water, rivier, Water
We hebben een dag geen water. Dat is lastig. Het heeft te maken met de nieuwe vaatwasser die vandaag komt. Ik kijk er echt naar uit. Dagje geen water nemen we dan maar op de koop toe. Hoe lastig het ook is. Je komt er ineens weer achter hoe vaak je water nodig hebt. Tandenpoetsen, wc doortrekken, koffie zetten, douchen….
In de Bijbel wordt heel veel gesproken over water en over Levend Water. Bekende teksten voor christenen. Ik kwam ook een tekst tegen in:
Misschien is die ook wel bekend, maar het viel me ineens op hoe bijzonder het daar beschreven staat. Als je vertrouwt op God, ben je als een boom die geplant is bij het water. De boom is verbonden met het water, door de wortels die reiken tot aan de rivier. Het drinkt van de stroom, neemt het vocht in zich op. Dat water voedt via de wortels de gehele boom, tot aan zijn kruin.
Het bijzondere is dat de boom ook in tijden van hitte en droogte, gevoed wordt door de rivier. Het water blijft stromen door zijn wortels heen. Klinkt logisch. Toch vind ik dat bijzonder.
We kennen allemaal die tijden van hitte en droogte. Van momenten dat vertrouwen wankelt, dat verdriet je leven vult, gemis en eenzaamheid. Momenten van schaamte en van wonden die gekerfd zijn in je hart. Diepe pijn die je niet altijd het gevoel geven dat je een blijmoedig christen bent. Je misschien wel het gevoel geven dat je weinig te bieden hebt aan de ander, dat je niet voldoende kunt doen. Soms lijkt het of de takken van ons geloof, naar beneden hangen.
Als je de tekst leest lijkt het of de boom die momenten niet herkent. Alsof de mens die vertrouwt op God geen strijd en moeite kent. Alsof die altijd maar groen en weelderig staat te wuiven in de wind, de takken geheven naar de hemel. Herlezend en lezend in het geheel van dit bijbelgedeelte, denk ik niet dat dat het gevoel moet zijn.
Juist in tijden van hitte en droogte, mag je vertrouwen op God. Als het lijkt alsof alles wankelt in je leven, weet dan dat je wortels tot diep in de grond gaan. Reiken tot aan de rivier. Als je vertrouwt op Hem, zal het water de nerven van je bestaan vullen. Water van genade en troost, van liefde en trouw. Verbonden met het water, mag je ondanks hitte en droogte toch een bloeiende boom zijn. Ook als je dat zelf niet zo ervaart.
Het doet me denken aan de tekst in Romeinen 8:38-39. Als je je wortels uitstrekt naar de rivier, naar het Levende Water, mag dat de ondergrond van je leven zijn. In welke omstandigheden ook: niets zal mij scheiden van Zijn liefde.
