Vandaag met een vriendin koffie gedronken. Allebei zijn we op dit moment druk met van alles en nog wat. Goed om samen in de stad een time-out te hebben . Een time-out met taart. Het was te lekker om te laten staan.
Vandaag begint de veertigdagentijd. Tijd van stilstaan en op weg gaan naar Pasen. Om me heen hoor ik goede voornemens over hoe men die tijd wil invullen. Even geen tv aan ’s avonds, geen Facebook, geen koekjes en snoepjes. Mooie ideeën om de zogenaamde vastentijd zinvol te besteden.
Daar zat ik dan achter mijn brok vol calorieën. Ik had dan wel de slagroom afgeslagen, maar al met al staarde dit gebakje me overdadig aan.
‘Zitten we dan met ons gebak, terwijl vandaag de start is van de veertigdagentijd’ zei ik lachend terwijl ik het vorkje naar mijn mond bracht. ‘Nou, dat geldt dan mooi even niet voor ons’ antwoordde mijn vriendin direct. Zo heerlijk relativerend, want het was goed om hier te zitten achter onze kop koffie. Om ontspannen bij te kletsen, om de dagelijkse regeldingen een plek te geven. Je kunt in de vastentijd iets laten staan, maar ik dacht opeens dat je soms ook voor een onsje meer kunt gaan. Al was het maar om daar even de tijd voor te nemen. Voor de ander, voor jezelf.
Het was hooguit een uurtje, maar het was een waardevolle time-out. Een time-out met taart, dat lekker wel!
Daar kan ik mij nou helemaal in vinden. Laat ik nou net vandaag precies het zelfde gedaan hebben. 🙂 Maar vanaf vanavond is het voorlopig met de zoetigheid gedaan.Zelf heb ik ook een aantal voornemens om deze tijd toch bewuster naar Pasen toe te leven en mijn christen zijn dieper te beleven en te onderzoeken. Om er achter te komen of ik ook dingen moet en kan veranderen. Maar een time out met een vriendin om even bij te kletsen, ja dat hoort ook bij de goede dingen van het leven. En wat schrijf je toch levendig, ik zie je haast met je vriendin zitten. 🙂